Burssens Gaston. Op vrijdag 1 maart 1. A. V. R. O. Dat gebeurde in de serie Vlaamse silhouetten, onder redactie van J. J. Verantwoordelijk voor het . Claus contacteren liep blijkbaar niet van een leien dakje. Op 1. 7 januari 1. Anny Schuitema blijkbaar niet zonder trots, Burssens het volgende meedelen: “Inderdaad was ik een goede detective. De heer Claus was vorige week in A’dam, daarna naar Parijs. Inmiddels hebt u hem gesproken en is dus de zaak in orde. Ik heb hem een contract laten zenden voor de uitzending en voor de opname op 1. Februari. Het leek mij het beste dan . Je roman: De metsiers, je verschillende verzenbundels en vooral je toneelstuk: De bruid in de morgen hebben je in Nederland een benijdenswaardige reputatie bezorgd. En je jongste roman: De koeleminnaar, die pas in ons Nieuw. Geplaatst door Guido Burssens op 09:43. Dit e-mailen Dit bloggen! Vlaams Tijdschrift verscheen, gaat alweer door een Noord- Nederlandse uitgeverij gepubliceerd worden, of is nu al gepubliceerd, geloof ik. HC: Jawel, door de Bezige Bij. GB: Ik herinner mij, Hugo, - het is helaas alweer tien jaar geleden - , dat je mij je eerste verzen ter lezing zond, en dat je mij vroeg wat ik er over dacht. Voor mijzelf dacht ik: die Hugo Claus moet een jonge man zijn van rond de twintig, die al heel wat in zijn mars heeft. Ik antwoordde je met de nodige reserves, want ik dacht: niet teveel lof in ! Doch tussen de regels door heb je kunnen lezen hoe enthousiast ik over je eerste proeven was. Daarna is voor jou al heel spoedig het succes gekomen, en ik hield mijn hart vast bij de overweging dat zoveel talent- in- een- keer misschien maar een strovuur zou zijn. Mijn schrik is ongegrond gebleken Bij elk verschijnen van een nieuw werk van jou was het duidelijk dat je talent steeds rijper werd, en ook rijker. En thans, in tien jaar, heb je een peil van kunst en kunde bereikt waar niet meer aan te tornen valt, en stel ik met vreugde vast, dat je je nooit iets hebt laten wijsmaken, en dat niemand in staat is gebleken je sterke persoonlijkheid te ondermijnen. Daarom wil ik je hier in ’t publiek zeggen, Hugo Claus, dat je de man bent op wie ik altijd heb gerekend om de po. Vertel ons iets over het ontstaan en de ontwikkeling van je schrijverschap. HC: Ik ben al heel vroeg begonnen met schrijven. Op mijn veertiende jaar had ik al een lijvige historische roman over de Vlaamse held Zaninkin geschreven. Het grootste gedeelte van dit boek schreef ik in versvorm onder de invloed van Rodenbach en Tollens. GB: Nee!! HC: Lach maar niet. Rodenbach en Tollens schijnen nu wel heel belangrijke figuren te zijn, want zij duiken nu opnieuw op bij de neo- experimentelen met hun gezwollen beeldspraak, hun gebrek aan wat men in het Frans rigueur heet en het overtollige belang dat de opgezweepte woorden krijgen. GB: Ik vrees dat de neo- experimentelen, zoals jij ze noemt, het niet helemaal met je eens zullen zijn. Misschien zien zij het later wel in. Maar goed, wat is er met je historische roman gebeurd, Hugo? HC: Wel, Gaston, die heb ik helaas vernietigd. GB: Waarom helaas? HC: Misschien had hij nu wel sensatie verwekt. GB: En wat heb je daarna geschreven? HC: Klassiek gerichte gedichten onder invloed van Rilke, en zelfs J. C. Maar terwijl die verzen gedrukt werden had ik er al spijt over, en voor ze verschenen had ik al een nieuwe bundel klaar die ik Registreren heb genoemd. Dit bundeltje beschouw ik eigenlijk als mijn debuut. Na de voordracht van Anny Schuitema herneemt Burssens het interview: Nu zou ik van jou nog graag horen Hugo, hoe je eerste experimentele verzen zijn ontstaan. HC: Onder invloed van de expressionisten en vooral van de surrealisten. GB: En hoe zie je het resultaat? HC: Heel bondig samengevat onderscheid ik zelf in wat ik totnogtoe aan po. Een kreng, een aas, een dier, een hoer. Aan de ene zijde de zee de 1 (het aas) de dier. Geplaatst door Guido Burssens op 09:43 Geen opmerkingen: Dit e-mailen Dit bloggen! Het Venusdiertje trad voorzichtig uit het zalig zondenest; het wipt de tram in en doorzichtig nu naar huis de dorst gelest. Gaston Karel Mathilde Burssens is geboren in 1896 te Dendermonde. Belgium (French title) Fille de plaisir: Belgium (Flemish title) Venusdiertje: Brazil: Amantes por uma Noite: Denmark: Storbyen: Finland: Rattotytt Na de voordracht had Burssens nog een verzoekje: Hugo, ik zou er wel erg op willen aandringen dat mevrouw Schuitema ook je gedicht “De moeder” uit de Oostakkerse gedichten zou voorlezen. Zoals Van Ostaijen eens van Marsmans gedicht “Salto mortale” heeft gezegd dat het het schoonste gedicht was van onze generatie, zo zou ik willen zeggen, dat jouw gedicht “De moeder”, de prachtigste uiting is van de totale experimentele geest. Vervolgens brengt Burssens het gesprek op Claus’ proza. HC: Gelijktijdig met mijn verzen Gaston, heb ik novellen geschreven, waarvan er . Een van die novellen heeft mij in de plaats van de gewone vijf dagen, vijf weken beziggehouden en die is dan Demetsiers geworden. GB: Hoe sta je op dit ogenblik tegenover De metsiers? HC: Deze roman bevredigt mij niet zo heel erg, maar als ik hem vergelijk met wat gewoonlijk in het Nederlands wordt geschreven, vind ik hem toch niet zo kwaad. Doch persoonlijk houd ik meer van mijn roman De hondsdagen. GB: Waarom? HC: Omdat ik een volmaakte Narcissus ben en omdat in dat boek meer van mijzelf zit. Daarna heb ik dan nog Natuurgetrouw geschreven, een bundeltje schetsen waar ik nu heel hard om kan lachen. Naar aanleiding van die zogenaamde invloed heeft men verkeerde gevolgtrekkingen gemaakt. Het is niet omdat ik mij in een gelijk perspectief heb gezet als Faulkner in zijn As I lay dying dat men hieruit kan besluiten dat ik onder de invloed van Faulkner sta, zomin als ik bijvoorbeeld Vestdijk invloed van Dostojewsky zal aanwrijven omdat hij zijn personages in het perspectief van de derde persoon zet. Er is wel invloed van de Amerikanen in de manier waarop ik mijn personages benader, namelijk, zonder de overtollige psychologische verklaringen van de auteur. De psychologie uit zich in de handelingen en in de dialogen. GB: Dus ongeveer zoals op het toneel. HC: Inderdaad. GB: Mooi zo. Hiermee zijn wij dus op het terrein van het toneel beland, en wat heb je ons hieromtrent te vertellen. Hoe ben je ertoe gekomen toneel te gaan schrijven? HC: Ik had het gevoel met mijn romans en mijn po. En uit een zeer natuurlijke drang naar directe communicatie met anderen, heb ik mij naar de toneelvorm gewend. GB: Met als resultaat De bruid in de morgen. HC: Niet alleen. Want juist vandaag wordt mijn tweede stuk, dat Het lied van de moordenaar heet, door het Rotterdams toneel opgevoerd. GB: Dan wens ik je veel succes toe Hugo. En tot slot zou ik nu nog van jou willen horen, welke je lievelingsauteurs zijn uit de wereldliteratuur. HC: Voor de po. Voor de modernen prefereer ik: Dylan Thomas, Hopkins, Michaux en Char. En voor het proza Achim von Arnim. GB: En voor Nederland? HC: Vestdijk en Hermans. Aan de versozijde van de hoger geciteerde brief van Anny Schuitema de dato 8 februari 1. Burssens een korte bedenking n. Met aforismen is het zo dat, als men ze omkeert, hun omgekeerde waarheid nog altijd een waarheid is. Dit aforisme van Greshoff (cf. Het gedicht schrijft zichzelf. Door middel van de dichter, kan men even zo vrolijk omkeren: de dichter schrijft zichzelf. Door middel van het gedicht om er hetzelfde plezier aan te hebben. En is deze waarheid: Modern is hij die niets is en tot elke prijs iets wil lijken, retourn. Van Hattum, Willem Brandt, Bert Voeten, C. J. Charles, Ab Visser, Clara Eggink, J. C. Roland Holst, Karel Jonckheere, Bert Decorte, Maurice Roelants, Maurice Gilliams, Hugo Claus, Johan Daisne, Hubert Lampo, Gerard Walschap, Herman Teirlinck, Raymond Brulez, Marcel Coole (en hunne echtgenoten). Na een gemeenschappelijke lunch was het de bedoeling dat Herman Teirlinck en Victor E. De deelnemers worden gevraagd zich te willen . Herman Teirlinck durfde de reis niet aanvaarden met het oog op zijn gezondheid. Burssens werd gevraagd in zijn plaats een causerie van ongeveer twintig minuten te houden over een onderwerp naar eigen keuze. Ik weet wel wat ze worden zal maar de tijd heeft mij totnogtoe ontbroken om . Dat kan ik eerst Vrijdag en Zaterdag e. Ik denk dat dit voor U geen bezwaar zal zijn aangezien de causerie toch niet v. Het honorarium bedraagt . Bij die gelegenheid werd Anny Schuitema bedacht met een exemplaar van Adieu. De eerder in het Nieuw Vlaams Tijdschrift gepubliceerde cyclus gedichtenwas aangevuld met een adieu aan Maurice Gilliams. Burssens wilde kennelijk zijn dank betuigen aan Gilliams, die hem uitverkozen had als gesprekspartner voor de serie . Burssens drong er bij Raymond Brulez op aan dat de televisie aandacht zou schenken aan zijn lezing. Praeses van de kring . Meer dan een kwart eeuw later kon hij zich niet herinneren of de televisie daar aanwezig was. Henri- Floris JESPERS.
0 Comments
Leave a Reply. |
AuthorWrite something about yourself. No need to be fancy, just an overview. Archives
December 2016
Categories |